موفقیت در جوجه‌کشی عروس هلندی و مرغ عشق

فروشندگان آگاه با فراهم نمودن حمایت‌های موثر از بریدرها (تکثیرکنندگان) می‌توانند به منبعی مطمئن برای تهیه پرندگان محلی تبدیل شده و دایره مشتریان خود را افزایش دهند.
اینکه مشتریان تصمیم به پرورش پرندگان می‌گیرند همیشه امری فوق‌العاده است. یک بریدر تازه کار می‌تواند یک منبع تولید عالی برای فروشندگان محلی باشد. حتی یک مغازه صرفا محدود به فروش هم می‌تواند برای این دسته از مشتریان تخفیف ویژه بریدر قائل شوند چرا که آنان میتوانند مشتریان خوب دائمی باشند و مغازه را به هرکس که از آنها پرنده میخرد معرفی نمایند.
به منظور کمک به بریدرهای فعال و بالقوه بسیار مفید است که اعضای یک پت‌شاپ با اصول اولیه بریدینگ آشنا باشند. به خصوص در مورد مرغ عشق و عروس‌هلندی مهم است بدانید که چگونه پرندگان مناسب را با هم جفت کنید.

 

اول از همه مشتری باید اطمینان حاصل کند که یک پرنده ماده و یک پرنده نر در اختیار دارد. چرا که گاهی اوقات دو پرنده از یک جنس مشابه جفت رفتار می‌کنند. اغلب گونه‌های طوطی از لحاظ جنسی متمایز (دیمورفیک) نیستند و به همین علت نرها و ماده ها دقیقا شبیه به هم هستند و تست DNA تنها راه اطمینان از جنسیت است. با این حال مرغ عشق‌ها و عروس هلندی‌ها معمولا از ۸ ماهگی تا یک‌سالگی براحتی تعیین جنسیت می‌شوند.
در مرغ عشق‌ها در دوران جوانی پرنده، سیه (Cere) یا همان پوست اطراف سوراخ‌های بینی در انتهای منقار بالایی در پرنده‌های نر آبی رنگ و در پرنده‌های ماده سفید، برنزه یا قهوه‌ای است.
بعضا رنگ “سیه” در سنین پایینتر هم می‌تواند به ما سرنخی بدهد. چنانچه به بنفش متمایلتر باشد احتمالا نر است در حالیکه رنگ صورتی کمرنگ در پرنده جوان نشان ماده بودن است. تعیین جنسیت در عروس‌های هلندی ممکن است دشوارتر باشد بخصوص اگر به جای رنگبندی نرمال خاکستری دچار جهش‌های رنگی باشند. برای نمونه: جهش چند رنگ (Pied)، جهش زرد (Lutino) و یا آلبینو (Albino)

معمولا در سنین جوانی تمام عروس‌هلندی‌ها دارای الگوی راه راه در زیر دمشان هستند که رنگ های تیره و روشن براحتی قابل تمایز است. اما پرندگان دارای جهش زرد یکپارچه زرد هستند و به ‌همین جهت مشاهده الگوی راه راه بسیار دشوار است. در این حالت اگر با دقت به دم پرنده جوان نگاه شود به خصوص با تاباندن نور درون پرهای دم الگوی راه راه قابل تشخیص می‌شود. پس از اولین پرریزی در صورت ماده بودن پرنده الگوی راه راه همچنان باقی می‌ماند، در صورتی که پرنده نر باشد الگوی راه راه حذف شده و رنگ دم بصورت زرد یکدست در می‌آید.
در پرنده‌های خاکستری یا دارای رنگبندی محدود پس از نخستین پرریزی صورت پرنده و طرفین سر پرنده اطراف نقطه نارنجی رنگ در نرها یکدست زرد می‌شود اما در ماده‌ها صورت خاکستری رنگ باقی می‌ماند.
جهش مروارید (Pearl) تنها جهشی در عروس‌هلندی‌ها است که رنگبندی پرنده را به جنس آن مرتبط می‌سازد، در این حالت پرنده‌ها زمانی که جوان هستند مشابه به نظر می‌رسند و دارای نقطه نقطه‌های زرد یا سفید در سراسر بدن هستند. اما نرها در پی نخستین پرریزی رنگ یکدست به خود می‌گیرند و طرح نقطه نقطه را از دست می‌دهند.
حالت ایستادن و نوع صوت هم می‌تواند برای تمایز جنسی در مرغ‌های عشق و عروس‌های هلندی استفاده شود، حتی در سنین پایین نرها مستقیم‌تر و بلندتر بر روی نشیمنگاه می‌ایستند درحالیکه ماده‌ها بدنشان را کمی پایینتر نگه داشته و رو به جلو خم می‌شوند. این ممکن نکته ظریفی باشد اما چنانچه گروهی از پرنده‌ها کنار هم باشند آنهایی که صاف‌تر می‌ایستند به احتمال زیاد نر هستند خصوصا اگر پر سر و صداتر هم باشند.
به طور کلی طوطیان نر بهتر از ماده‌ها حرف می‌زنند و دوران جوانی نرها پر سر و صدا تر هستند. پرنده‌هایی که پرگویی کرده و سر خود را همچون دیوانه‌ها به سمت سایر پرندگان جلو عقب می‌برند تقریبا همیشه نر هستند. در عروس‌هلندی‌های جوان ماده‌ها هر از چند گاه یک صدا از خود بروز می‌دهند اما نرها اغلب چیزی شبیه آواز با چند نت سرهم کرده و تکرار می‌کنند.
پرنده‌ها نمی‌بایست تا زمانی که کاملا بالغ شده‌اند با هم جفت شوند. حداقل سن برای مرغ عشق‌ها یک‌سال و برای عروس‌هلندی‌ها بهتر است تا یک و نیم سالگی صبر‍ کرد. همچنین بهتر اینست که به این پرندگان اجازه داده شود تا حتی‌الامکان جفت خود را انتخاب نمایند. هر دوی این گونه‌ها این قابلیت را دارند که در گله‌های بزرگ نگه‌داری شوند که امکان جفت یابی اختیاری برای آنها فراهم است.
مرغ عشق‌ها بندرت جفتگیری می‌کنند مگر اینکه بیش از یک جفت در اتاق یا مرغدان (aviary) نگهداری شوند. بنابراین لازم است که بریدرهای با انگیزه جهت موفقیت آنها را بصورت گروهی نگهداری کنند تا موفق شوند. زمانی که پرندگان جفتگیری کردند میتوان آنها را در قفس خود قرار داده و برای تکثیر آماده کرد.
اگر نگهداری پرندگان به منظور انتخاب آزادانه جفت غیر ممکن باشد نیاز است که دو پرنده مورد نظر برای جفتگیری را در قفس‌هایی مجزا و کنار هم گذاشت و یک تا دو هفته به آنها اجازه دهید تا یکدیگر را ببینند، اگر رفتار آنها طوری بود که انگار مایلند به هم نزدیک شوند احتمالا جفت خوبی از آب درمی‌آیند. توجه کنید که قفس بریدینگ بگونه ای باشد که فضای کافی داشته باشد تا پرنده تواند براحتی بالهای خود را بهم بزند و بهتر است فضای کافی جهت پرواز از نشیمنگاه تا نشیمنگاه در اختیار داشته باشند. این موارد مهم است چرا که پرندگان باید قوی و سالم باشند تا جفتگیری موفقیت آمیزی داشته باشند.
جوجه پرنده هایی که از دست تغذیه شده‌اند پت‌هایی خارق‌العاده هستند اما بطور کلی مناسب بریدینگ نیستند. ممکن است از تغذیه جوجه‌های خود سرباز زده، از جوجه های خود بخوبی مراقبت نکرده و یا اشکالات رفتاری دیگری داشته باشند که آنها را برای تکثیر نامناسب می‌سازد. طوطیانی که توسط والدین بزرگ شده‌اند جهت بریدینگ بسیار مناسبتر هستند. اغلب مرغ عشق‌ها با دست تغذیه نشده‌اند اما پیدا کردن عروس هلندی مناسب تکثیر ممکن است دشوارتر باشد زیرا اغلب دستی هستند.
نکته دیگری که باید مد نظر قرار گیرد اینست که پرندگان خویشاوند را نباید با هم جفت کنیم چون احتمال ایجاد مشکلات سلامت در جوجه‌ها وجود دارد. همچنین برخی جهش‌های رنگی در عروس هلندی‌ها نباید با هم جفت شوند. برای مثال در دو پرنده که بشدت چند رنگ هستند ممکن است جوجه‌ها از تخم خارج نشده یا ضعیف و ناسالم متولد شوند.
تکثیر طوطیان کوچک همچون عروس‌هلندی‌ها و مرغ عشق‌ها سخت نیست و معمولا سخت‌ترین قسمت یافتن زوج‌های مناسب جهت تکثیر است. زمانی که پرندگان زوج‌های خود را انتخاب کردند و شرایط تکثیر بخوبی مهیا شد صاحب آنها در مسیر درست یک بریدر موفق قرار گرفته است.

*روبین برایت (Robyn Bright) حائز درجه کارشناسی ارشد در زیست شناسی طوطی است و بیش از ۳۵ سال در زمینه فروش پرندگان تجربه دارد.

 

خدمات مشاوره تلفنی

شما دوستان می توانید در صورت نیاز به مشاوره فوری برای مراقبت و نگهداری پرندگانتان با شماره ۰۹۳۰۱۹۵۵۲۵۷ از طریق واتساپ با ما در ارتباط باشید. راهکارهای ما کاملا گیاهی و بدون مصرف داروهای شیمیایی می باشد. توجه فرمایید این مشاوره برای افرادی در نظر گرفته شده است که پرندگان آنان در وضعیت نابسامانی می باشد و نیاز به کمک فوری دارند و دسترسی به دامپزشکی برای آنان مقدور نیست، خواهشمندم در غیر این صورت با مطالعه پرسش و پاسخ های موجود در سایت و یا با مراجعه به دامپزشکی مشکلات پرندگانتان را حل نمایید.

هزینه مشاوره ۳۰ هزار تومان می باشد

برای شروع مشاوره موارد زیر را از طریق واتساپ ارسال نمایید

۱ – ارسال عکس پرنده (مانند عکس جناغ سینه، عکس فضله پرنده و…)

۲ – وضعیت تنفس پرنده

۳ – وضعیت فضله پرنده

۴ – وضعیت جسمی

۵ –  وضعیت اشتهای پرنده

۶ _ وضعیت جناغ سینه

۷ – توضیح کامل در مورد رژیم غذایی پرنده

۸ – توضیحات کامل در خصوص مشکلات مشهود

از شما عزیزان خواهشمندم فقط از طریق واتساپ با ما در ارتباط باشید متاسفانه به دلیل تماس های مستقیم فراوان قادر به پاسخگویی تلفنی نیستم.